Astapenetatik ezagu-tzen du-gun eskuliburu praktiko honek zenbaki berezia ospatzen du eta festara batzen gara dudarik gabe. Zenbat urtetan izan dugu bidelagun mundu gastronomikoa ezagutarazten, gerturatzen, ulertzen laguntzen, ene!!
Gazteago nintzenean, Ritxarrek ateratako argazkiei begira irudikatzen nituen bixitak, pratikatik soinu gutxi ateratzen zenean. Gerora, hamaika txoko goxo ezagutu ditugu Josemaren lerroak jarraituz eta gaur egun, bertan gara zenbaki borobil hau ospatzeko, bizitza hontako jira birak!!
ONDOJAN paperean bueltatzen da beste behin, burua tente, galerna bakoitzari aurre egiten, ostalaritzaren mundu aldrebes hau altxatzeko intentzio trinkoarekin eta guk, OSOAtik bultz egin nahi dugu, denok batera dagokigun papera har dezagun garai nahasi hauek gailentzeko.
Paperera bueltatzera behar genuen bezela, gure sukaldaritzara bueltatzea beharrezkoa bait da.
Sukaldaritza, gizakiek kontsumitzeko elikagai gordinen eraldaketa eta elaborazio gisa ulertuta, alderdi askotan ingurumenean eragin handia duen jarduera da. Horren atzean, erauzketa-jarduera ekonomiko handia dago — abeltzaintza, nekazaritza eta arrantza —, eta horrek eragin handia du ingurumenean.
Hasierako inpaktu horren ondoren, beste inpaktu handi bat dator: elikagaiak eraldatzea (agroindustria) eta garraiatzea. Eta, azkenik, etxeetan eta jatetxeetan egunero kontsumitzen ditugun platerak prestatuz sor-tzen den hirugarren ingurumen-inpaktua. Beraz, modu iraunkorrean prestatzeko arrazoiak giza elikadurak gure planetan dituen ondorioetan aurkitzen ditugu.
Sukaldaritza jasangarrian hainbat alderdi hartzen dira kontuan, elikagaien prestakuntza ingurumena errespetatzen duela jo ahal izateko. Asko azpimarratzen da osagaien aukeraketan, etiketatze egokian eta merkatuetara iritsi aurreko ekoizpenak, eraldaketak eta garraioak dakarren kalte ekologikoan.
Elikadura jasangarria bermatzeko guk irizpide hauek jarraituko ditugu
Modu osasuntsu eta ekologikoan jan nahi badugu, jarraian zehaztuko ditugun zenbait alderdi hartu behar ditugu kontuan:
Produktuen etiketak. Oso landuta dauden, osagai gehiegi dituzten eta urruneko lekuetakoak diren produktuak saihestea (elikagaien garraioak gure elikadurak eragiten duen karbono-aztarna areagotzen baitu).
Landare-produktu gehiago eta animalia gutxiago. Abeltzaintza nekazaritza baino jasangaitzagoa da.
Energia eta ur askorik behar ez duten errezetak aukeratzea. Egosteko modu tradizionalak modernoak baino egokiagoak dira energia aurrezteko.
Elikagaien hondakinak ahalik eta gehien murriztea eta ontziratutako elikagaiak ez erabiltzea.
Sasoietako elikagaiak aukeratzea, hurbileko eremuetan sortzen direnak.
Nekazaritza ekologikoko edo abeltzaintza jasangarriko produktuak aukeratzea.
Elikagai ultraprozesatuetatik ihes egitea. Horren ordez, elikagai errazak aukeratu behar dira, teknika tradizional eta eraginkorrekin prestatuak.
Janaria prestatu, elikatzen amaitu ondoren zer gertatuko den pentsatuz. Horregatik, garrantzitsua da kopuru justuak prestatzea, janari-hondakinak saihesteko. Baita bigarren bizitza izan dezaketen platerak ere, zuzenean zakarrontzira ez doazenak, baizik eta hondakin horiek aprobetxatuko dituzten beste plater batzuk egin ahal izango ditugunak.
Sukaldean sortzen diren hondakin guztiak behar bezala birziklatzea: edukiontzi marroira joango diren hondakinak eta soberakinak, eta ontziak dagozkien edukiontzietara (urdina, horia eta berdea).
ONDOJAN eta onegin!
EQUILIBRANDO
ANNE OTEGI
OSOA sukaldaritza&ikaskuntza
Esta dirección de correo electrónico está siendo protegida contra los robots de spam. Necesita tener JavaScript habilitado para poder verlo.
Etiquetas: nº 200 - julio 2021
